Wysadzony most na Gwdzie

Nad rzeką zbudowano stalowy, kratownicowy most z dolnym przęsłem parabolicznym. Most przenosił jeden tor kolejowy przez koryto rzeki. Aby most wisiał w bezpiecznej odległości od lustra wody, konstrukcje osadzono na betonowych przyczółkach wyłaniających się z wysoko usypanych nasypów.

Z żeliwnej tabliczki umieszczonej na przęśle mostu wiadomo, iż stalową konstrukcję w 1914 roku przygotowała szczecińska firma „J. Gollnow u. Sohn”.

W lutym 1945 roku most został uszkodzony przez wycofujące się wojska niemieckie. Kilka miesięcy później linia kolejowa Jastrowie – Węgierce podzieliła los wielu innych linii na ziemiach odzyskanych. Szyny, podkłady kolejowe oraz inne elementy zostały rozebrane i wywiezione do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Z uwagi na trudności związane z demontażem, ukończony most pozostawiono na zniszczonych podkładach.

Całkowita długość mostu wynosi około 60 metrów. Rozpiętość podporowa około 40 metrów. Przęsło zbudowano z konstrukcji składającej się z dwóch dźwigarów kratownicowych o rozstawie 3,6 metra i wysokości 4,8 metra.

Linie kolejową Jastrowie – Węgierce oddano do eksploatacji 10 września 1914 roku wraz z 11 km odcinkiem linii prowadzona była przez Pruskie Koleje Państwowe (Preussische Staatsbahnen)

W październiku roku 1914 rozbudowano linię o 38,6 km odcinek z Węgierc do Wałcza (otwarcie odcinka 25 listopada 1914 roku), tworząc możliwość połączenia kolejowego Jastrowie-Wałcz.

Zadaniem linii była aktywizacja gospodarcza regionu pilskiego. Wraz z budową linii, wzdłuż rzeki Gwdy rozwinął się przemysł związany z eksploatacją okolicznych lasów (fabryka tekstury w Tarnówce otwarta w 1914 roku), przystąpiono również do budowy elektrowni wodnych na rzece.