Kościół drewniany Bonikowo

Kościół drewniany p.w. Świętego Mikołaja

data powstania: 1785 rok

powiat: kościański

gmina: Kościan

Obecny kościół wznieśli misjonarze z Kościana w 1785 r. . Restaurowany na przełomie XIX i XX w.. Podczas rozbudowy w 1899 r. prawdopodobnie dobudowano zakrystię i kruchtę. Polichromia z 1971 r. wykonana przez Teodora Szukałę

Kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja w Bonikowie położony jest na nieregularnej parceli przylegającej od południa do granic zespołu parkowego. Jest on budowlą drewnianą, jednonawową, konstrukcji słupowo-ramowej, wypełnionej cegłą, oszalowany. Nie jest orientowany, prezbiterium zwrócony jest na zachód.

Kościół po przebudowie ok. 1899 r. posiada pewne cechy stylowe charakterystyczne dla neogotyku: łuki ostre w otworach okiennych i drzwiach, trójkątny szczyt kruchty, trójkątne wystawki i skromną nie barokową wieżyczkę na sygnaturkę. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie, po bokach posiada od północy kaplicę a od południa zakrystię. Pod całością ceglana podmurówka. Do nawy prowadzi kwadratowa kruchta. Nad frontową częścią nawy wznosi się czworoboczna wieża, zwieńczona cebulastym hełmem i latarnią z 1936 r.

Kościół pokrywa dach jednokalenicowy (pierwotnie dwukalenicowy), pokryty gontem. Nad kaplicą i zakrystią dachy kryte blachą. Nad prezbiterium nietypowo umieszczona kwadratowa wieżyczka na sygnaturkę, zwieńczona daszkiem namiotowym. Wewnątrz ściany otynkowane. Nawa i prezbiterium nakryte wspólnym płaskim stropem. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z parapetem z wystawką w części środkowej. Między nawą a prezbiterium znajduje się profilowana belka tęczowa z barokowym krucyfiksem.

Na uwagę zasługuje manierystyczny ołtarz główny z lat 1620-30 z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej z klęczącą figurą duchownego donatora z ok. 1621 r. W ołtarzu znajduje się późnobarokowe tabernakulum i mensa z datą 1787. Ołtarz boczny zmontowany został z elementów figuralnych i ornamentalnych z ok. 1720-30 r., z rzeźbą św. Mikołaja z 2 poł. XVIII w. w polu centralnym. Chrzcielnica w formie pnia drzewa palmowego z rzeźbą pelikana karmiącego pisklęta pochodzi z ok. 1700 r.

Cennym zabytkiem jest też gotycko-renesansowy krucyfiks z poł. XVI w. oraz barokowa rzeźba Matki Boskiej Bolesnej z 1 poł. XVIII w. Polichromia z 1971 r. wykonana przez Teodora Szukałę (wg projektu Teodora i Stanisława Szukałów).

Teren dawnego cmentarza przykościelnego otacza z trzech stron ogrodzenie murowane z cegły, na ażurowym cokole rozmieszczone regularnie ceglane słupki zwieńczone daszkami czterospadowymi, pomiędzy nimi współczesne kraty metalowe. Od strony parku siatka. Od wschodu brama z furtką boczną, murowana, z metalową kratą. Na terenie przykościelnym figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem z pocz. XX w. oraz nagrobki, m.in. zasłużonej rodziny Chłapowskich. Od strony prezbiterium znajduje się grobowiec Alfreda Chłapowskiego, ostatniego właściciela Bonikowa i jego rodziny. Alfred Chłapowski, minister rolnictwa w rządzie Wincentego Witosa oraz ambasador Polski w Paryżu został zamordowany przez hitlerowców 19 lutego 1940 r. w więzieniu w Kościanie. (źródło: zabytek.pl)