Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego z 1727 r. został ufundowany przez kasztelana lądzkiego Wojciecha Rydzyńskiego, na miejscu kaplicy ufundowanej na pocz. XVIII przez Michała Grzymułtowskiego, zniszczonej w 1658 roku. Restaurowany został w 1930 roku. W latach 1952-1953 przeprowadzona została wymiana gontów dachu oraz konserwacja polichromii wnętrza. Ogólny remont kościoła przeprowadzony został w latach 90-tych XX wieku.
Barokowy kościół pw. Podwyższenia Świętego Krzyża jest budynkiem drewnianym konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany na planie krzyża łacińskiego. Do pojedynczej nawy przylegają prostokątnie zamknięte boczne kaplice, tworzące pozorny transept, oraz mniejsze i niższe, zamknięte trójbocznie prezbiterium, do którego boków przylegają dwie małe zakrystie. Od zach. do nawy przylega wieża konstrukcji słupowej z kruchtą w przyziemiu. Korpus kościoła nakryty jest dwukalenicowym dwuspadowym gontowym dachem, w partii nawy kryjącym również wieżę, nad którym wznosi się wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona baniastym blaszanym cebulastym hełmem z latarnią i krzyżem. Nawę oraz pn. i pd. ściany wieży od zewnątrz otaczają, nakryte dachami pulpitowymi, zamknięte soboty konstrukcji sumikowo-łątkowej, do których prowadzą drzwi umiejscowione w pn. zach. i pd. zach. narożnikach nawy.
Wnętrze kościoła nakryte jest stropem z głęboką fasetą na profilowanym, obiegającym wnętrze gzymsie. Chór muzyczny z balustradą wybrzuszoną półkoliście na osi, zdobioną tarczami herbowymi rodu Wierzbno Rydzyńskich, wzniesiony na sześciu filarach, połączony jest z balkonami biegnącymi wzdłuż obu ścian nawy. Wewnętrzne ściany i stropy kościoła zdobi polichromia iluzjonistyczna franciszkanina Adama Swacha wykonana w latach 1728-1729, przedstawiająca m. in. sceny związane z kultem Krzyża Świętego: m. in. postacie Jezusa Chrystusa, Świętej Marii i św. Heleny na Golgocie, 12 Apostołów i 4 Ewangelistów, Widzenie cesarza Konstantyna Wielkiego oraz liczne ornamenty roślinne i inskrypcje. Wyposażenie stanowią m. in. polichromowane barokowe ołtarze główny i boczne z lat 1729-1731, stalle, konfesjonały oraz dwie ambony. Na rozległym, otoczonym drewnianym ogrodzeniem zadrzewionym cmentarzu przykościelnym wznosi się umiejscowiona na pn. wsch. od kościoła drewniana otwarta dzwonnica.
Kościół dostępny dla zwiedzających z zewnątrz. Msze Św. w niedziele o godz. 7.30 i 9.00, w dni powszednie o 18.00, w święta w dni pracy o godz. 8.00 i 16.00.
Oprac. Tomasz Łuczak, 16.11.2015 r. (www.zabytek.pl)
powiat: obornicki
gmina: Rogoźno
Sorry, no records were found. Please adjust your search criteria and try again.
Sorry, unable to load the Maps API.